Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2019

Τρεις Πρωτοχρονιές

"Πειναλέων και Ανεργίτσα" του Μποστ


«Όλα τριγύρω αλλάζουνε, κι όλα τα ίδια μένουν»
Μανώλης Ρασούλης, «Υδροχόος».


-1820-

Ο χιονιάς είχε κατέβει χαμηλά φέτος. Τα ζωντανά υπέφεραν κι ας τα ’χαν φέρει νωρίς στο χειμαδιό. Δυο αρνάδες ψόφιες βρήκαν πάλι. Άσε που είχαν ακουστεί και λύκοι να ουρλιάζουν. Αν δεν εύρισκαν αγρίμια στο βουνό, θα κατέβαιναν χαμηλά, στα κοπάδια, και τότε κλάψ’ τα. Μα χειρότερος κι απ’ τους λύκους ήταν ο αφέντης Καραπαύλος. Ούτε από χιόνι καταλάβαινε ούτε από παλιόκαιρο. Τις προάλλες πέρασε με τ’ άλογο απ’ το Κοντόβρυσο. Εκείνη πότιζε τα πράματα. Προσπάθησε να του μιλήσει ανθρώπινα, μα της πήρε το λόγο απ’ τα μούτρα.

Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2019

Τίνα Βρεττάκη: "Τα Χριστούγεννα του άστεγου"

LES CLOCHARDS του Milshtein 



Τεράστιο το μαγαζί κι ίσως γι’ αυτό είναι πια κλεισμένο
το άλλοτε του Πειραιά των νέων στέκι αγαπημένο.
Κάποτε έφαγα εκεί, χρόνια πολλά προτού η κρίση
έρθει ξανά σαν κατοχή τον βίο μας να καταλύσει.

Κι όμως δεν είναι μοναχό, έρημο και σκοτεινιασμένο.
Έχει έναν άνθρωπο φρουρό πάντα στην πόρτα του στημένο.
Είναι ένας άστεγος, που εκεί βρίσκει το νέο του το σπίτι
μες στον χειμώνα, στον βοριά, στην είσοδο μικρό σπουργίτι.

Με μπόγους ρούχα κατοικεί. Αντί για τζάμια, ζελατίνες
έχει  για να προφυλαχθεί. Μα, οι κρύες νύχτες του εκείνες
του δίνουν έμπνευση κι ορμή να τις στολίσει με λαμπιόνια
χριστουγεννιάτικα. Γιορτή θέλουνε τα θλιμμένα χρόνια.


Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2019

Τίνα Βρεττάκη: "Τα Χριστούγεννα των σκουπιδιών"

S. Botticelli "Madonna and Child" [λεπτομέρεια]


Μικρό μου, που σ’ αφήσανε δίπλα απ’ τα σκουπίδια
σε μια σακούλα που πουλούν τα παιδικά παιχνίδια,
έναν μικρό νέο Χριστό, χωρίς φάτνη κι αστέρι,
οι άγγελοι δεν σ’ άφησαν, σου κράτησαν το χέρι.

Συγχώρεσε τη μάνα σου! Δεν ήταν η Μαρία,
που επέλεξε ο Πανάγαθος. Δεν είχε προστασία.
Ίσως όταν σε γέννησε, να τη φοβίσαν τόσοι,
που έφτασε η άμοιρη σκληρά να σε προδώσει.

Είσαι ο σύγχρονος Χριστός, ο φρεσκογεννημένος,
από τα γεννοφάσκια του κιόλας Εσταυρωμένος,
ο προδομένος άνθρωπος, ο υποτιμημένος,
που στα σκουπίδια τον πετούν, ο εξοβελισμένος.

Όμως, υπάρχουν άνθρωποι ακόμα με αγάπη,
άγγελοι καθημερινοί χωρίς φτερά στην πλάτη.
Αυτούς τους στέλνει ο Θεός για να σε προστατέψουν,
να σου χαρίσουν τη στοργή, σ’ εσένα να πιστέψουν.

Αυτοί και τη μανούλα σου να δεις πως θα τη σώσουν,
πως άλλους δεν θ’ αφήσουνε διπλά να τη σταυρώσουν.
Γιατί υπάρχουν άγγελοι χωρίς φτερά στην πλάτη,
Που ξέρουνε να συγχωρούν και να βοηθούν με αγάπη.

-ο-ο-ο-

Ένα επίκαιρο ποίημα που μας έστειλε η φίλη συγγραφέας Τίνα Βρεττάκη, για το περίφημο βρέφος -το θαύμα των Χριστουγέννων- της Καλαμάτας.
Το ποίημα διαβάστηκε στην ΕΡΤ-Καλαμάτας.

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2019

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2019

Αναποδογυρισμένες αλήθειες



«Βροχή, βροχούλα βρέξε με - βοήθα με ν’ αντέξω
τριγύρω τόσες ομορφιές - για να τις ημερέψω»
Μελίνα Τανάγρη, «Βροχή, βροχούλα»

Ξημερώνει πάλι του αγίου Πολυτεχνείου. Και βρέχει· βρέχει συνεχώς. Κάποιοι αγαπάνε τη βροχή. Εμένα πάλι με βάζει σε σκέψεις. Ναι, ξεπλένει πεζοδρόμια, δρόμους, καθαρίζει την ατμόσφαιρα από τους ρύπους. Μα την ανθρώπινη βρωμιά, δεν την καθαρίζει. Μακάρι να ξέπλενε τα κατακάθια που σκορπίζουν οι εφήμεροι εξουσιαστές των οραμάτων μας.

Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2019

Σύναξη παιδικών γειτόνων


Στην παιδική μας γειτονιά δεν υπήρχαν κλειδαριές
Ούτε κάγκελα στα σπίτια
Ορθάνοιχτες ήταν οι ψυχές
Και γελαστά τα παραθύρια

Κλωτσούσαμε ένα τόπι, παίζαμε τις αμάδες.
Τα παντελόνια σκίζαμε, φώναζαν οι μανάδες.

Σχοινάκι, μήλα και κρυφτό
Και στα σκαλιά κουτσομπολιό

"Σας πήραμε, σας πήραμε φλουρί κωνσταντινάτο!
Μας πήρατε, μας πήρατε, βαρέλι δίχως πάτο!"

"Πέντε, δέκα, δεκαπέντε
Φτου! και βγαίνω, σ’ έφτυσα".
"Δεν παίζω, κάνεις ζαβολιές!
Σε είδα, έριχνες ματιές!"

Γκαζές, κουτσό, μπακότερμα· το τέρμα εκεί, απέναντι.
"Όχι καραβολίδες! Στα τρία κόρνερ, πέναλτι".

«Περνά, περνά η μέλισσα»· «δεν περνάς κυρά-Μαρία»
Τα χρόνια μας μετρήσαμε σ’ αυτή τη συνοικία
Ζαρίφη, Προκοπίου, Σωτηρίου και Ψαλτώφ
Τα γόνατα ματώναμε, χωρίς να λέμε ωχ!

Φιγούρες που χαθήκανε, 
κι ας είναι περασμένες
μείναν’ παντοτινά στο νου, 
μνήμες αγαπημένες

Στην παιδική μας γειτονιά
Ρεμβάζω ώρες-ώρες
Τότε ήταν μαύρα τα μαλλιά
Και λιγοστές οι μπόρες


Θοδωράκης Μπ.
Πέμπτη, 7/11/2019

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019

Μύγες

Kathe Kollwitz, "Βαθύ κόκκινο"

Μύγες, σιχαμερές, και γυμνοσάλιαγκες
Ξερνάει η γυάλινη οθόνη
Σβάστικες από τα εικονοστάσια
Διώχνουν ξανά στην Αίγυπτο
Την Μαριάμ με τον Εσταυρωμένο


Ροδοψημένα νήπια 
Σε δείπνα χοίρων, πολυτελή
Σερβίρονται
Με αρχαιοπρεπή ρητά
Πασπαλισμένα

Λησμονήθηκαν
Οι κραυγές της Σμύρνης
Στέγνωσαν τα δάκρυα στο ζύγι
Δεν αρκούν για να γείρει η πλάστιγγα
Στο μέρος της καρδιάς

Μια Βηθλεέμ, να ξαναγεννηθείς, δεν θα βρεθεί, Θεέ μου;

Θ. Μύθος, 4 Νοέμβρη 2019

Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2019

Μονόλογοι στο φανάρι


"Οι ηγέτες του κόσμου στην ουρά για συσσίτιο"
Πίνακας του Abdalla Al Omari από τη Συρία*

Όσο ξαλάφρωνε από τον χρυσό, τόσο ανέβαινε ψηλότερα. Αγκαλιά με το βιβλίο που του άλλαξε τη ζωή, ταξίδευε γαλήνιος προς τον φωτεινό γαλαξία.

Δευτέρα 26 Αυγούστου 2019

«Παλλημνιακό Σχολικό Ταμείο». Παρουσίαση του βιβλίου

Παρουσίαση του τόμου:


Ένας αιώνας προσφοράς στην κοινωνία της Λήμνου


Ο Χρ. Κακαρνιάς προλογίζει την εκδήλωση


Σάββατο, 29 Ιουνίου 2019
Αγρόκτημα «Μητρόπολη», Λήμνος


Διοργάνωση
«Σύλλογος Φίλων της Παλιάς Μητρόπολης»
«Παλλημνιακό Ταμείο»



Παρασκευή 16 Αυγούστου 2019

«Λογισμοί στο σύθαμπο» - Η παρουσίαση στη Λήμνο



"Λογισμοί στο σύθαμπο"
Διηγήματα

Διοργανωτές της εκδήλωσης
Παράρτημα Λήμνου του Λυκείου των Ελληνίδων
Οργανισμός Εκπαίδευσης Πολιτισμού και Αθλητισμού
του Δήμου Λήμνου

Δευτέρα, 8 Ιουλίου 2019
Γυμνάσιο Μύρινας Λήμνου

Η αντιπρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων της Λήμνου κ. Φανή Λούγκλου καλωσόρισε το ακροατήριο, παρουσίασε τον συγγραφέα και έδωσε το λόγο στις ομιλήτριες.
Για το βιβλίο μίλησαν η συγγραφέας κ. Βαρβάρα Βλαχοπούλου-Βαγιάκου και η αρχαιολόγος και διευθύντρια του Γυμνασίου Λιβαδοχωρίου κ. Χαριτίνη Φωτοπούλου.
Η κ. Βλαχοπούλου, με το γνωστό γλαφυρό και λυρικό της ύφος, στάθηκε κυρίως στα συναισθήματα που διακινούνται στον αναγνώστη των διηγημάτων του συγγραφέα.
Η κ. Φωτοπούλου ανέλυσε το περιεχόμενο του βιβλίου, ψυχογράφησε τους χαρακτήρες και αναφέρθηκε στις συγγραφικές τεχνικές που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας για να παρουσιάσει τις ιστορίες του.
Ενδιάμεσα η αφηγήτρια κ. Νίτσα Δώρα διάβασε τρία διηγήματα από το βιβλίο: «Το πεθαμένο σπίτι», «Ένα παγωτό ξυλάκι» και «Τα λουστρίνια».
Το ευάριθμο ακροατήριο κόσμησαν με την παρουσία τους ο αντιπεριφερειάρχης κ. Κώστας Αδαμίδης, ο αντιδήμαρχος πολιτισμού κ. Νίκος Μαρινάκης, η πρώην Δήμαρχος Μυριναίων κ. Δέσποινα Κωνστάντιου, η διευθύντρια του Γυμνασίου Μούδρου κ. Μαρία Παπαπαναγιώτου, ο πρόεδρος του Παλλημνιακού Σχολικού Ταμείου κ. Χρίστος Κακαρνιάς, οι δημοσιογράφοι Ηλίας Κότσαλης, Νατάσα Ταραράκη, Μαρία Κατσάνου και εκλεκτοί εκπρόσωποι του πολιτισμού και των γραμμάτων του νησιού. Διακρίναμε τους κ.κ. Θωμά Σφούνη, Αθανάσιο Λαγόπουλο, Παντελή Πραβλή, Γιώργο Κοντέλλη, Ρούλα Σαμαϊλίδου, Γρηγόρη Μανινάκη, Δέσποινα Παπαδοπούλου, Διαμάντω Κωνσταντιλάκη-Μπιμπούδη κ.ά.
Θ.Μ.

Οι άλλοι νόμιζαν πως ψαρεύει

[φωτ. Μαρίας Κατεινά]
Στη μνήμη του Ιωάννη Γ.

Οι άλλοι νόμιζαν πως ψαρεύει. Εκείνος έφερνε, πού και πού, μερικά πετρόψαρα για να τους ξεγελά και τα μαγείρευε σε κοινό τραπέζι. Κάποιοι κρυφογελούσαν πίσω απ' την πλάτη του αλλά δεν τον ένοιαζε. Του αρκούσε που προστάτευε το μεγάλο μυστικό του. Το μυστικό που γιάτρευε την ταραγμένη ψυχή του. Αυτό τον ένοιαζε, να μη διαρρεύσει, να μη γίνει βορά στη χάβρα των καφενείων και στα κακαρίσματα των γυναικών στις ρούγες.

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2019

Καλαμπάκι απέθαντο, πάντεχε!




Καλαμπάκι* απέθαντο, Λημνιό βλαστάρι
Σε θαύμασα σήμερα στα Παναμπέλια
Να παλεύεις ολομόναχο στις άμμδες
με τους ασφάλαγκες και με τ' αράμνια.

Οι σκαλιστάδες σου, φευγάτοι στα μπιτς μπαρ στο Κέρος.
Οι κλαδευτές σου, στο Φαναράκι, πουλούν ποτά από τσαμπανάρες
σε ξενέρωτους πρωτευουσιάνους.
Οι κοπελούδες, που τρυγούσαν τα ρουμπίνια των βλαστών σου,
σερβίρουν αβράκωτους Λεβαντίνους στον Κότσινα.

Λημνιό καλαμπάκι απέθαντο, πάντεχε!
Σαν φανεί η Αργώ, η Υψιπύλη θα σε αναζητήσει,
με τα δεσμά του πόθου τον Ιάσονα να δέσει.
Και οι ανδρείοι Αργοναύτες με σένα θ' αυξήσουν την ορμή τους,
από τα γυμνά κορμιά των Αμαζόνων τη λαύρα για να σβήσουν.

Λημνιό καλαμπάκι απέθαντο, πάντεχε!
Οι ματωμένοι Δαναοί θα θυμηθούν το νάμα των καρπών σου
και θα σπεύσουν από την Τρωάδα ικετεύοντας για μια σταγόνα.
Κι ο Φιλοκτήτης, καθώς θα γιαίνει με τη λημνιά λάσπη την πληγή του,
στους γλυκόπιοτους χυμούς σου αναπαμό απ' τους πόνους του θ' αναζητήσει.

Καλαμπάκι απέθαντο, Λημνιό βλαστάρι
Σε θαύμασα σήμερα στα  Παναμπέλια
Να 'πομένεις τα μαρτύρια του Ιώβ
προσμένοντας τη δευτέρα παρουσία.

Πάντεξε Λημνιό καλαμπάκι
Θανέρθ' η ώρα που ο Όμηρος θα σε τραγουδήσει ξανά.

_____________
*Καλαμπάκι: Αρχαία ποικιλία κόκκινου σταφυλιού και οίνου της Λήμνου, πιο γνωστή πανελληνίως ως "λημνιό". Η καλλιέργειά του στο νησί μειώνεται συνεχώς, κυρίως λόγω της μικρής απόδοσης σε μούστο.

Θοδωρής Μπελίτσος
Καμίνια Λήμνου, 14 Ιουλίου 2019.

Σάββατο 25 Μαΐου 2019

Φωτ. Καραμαλούδη: "Ο καθηγητής Αναστάσιος Δαμβέργης"


Φωτεινής Ε. Καραμαλούδη
«Ο καθηγητής Αναστάσιος Δαμβέργης (1857-1920)»
Η ιστορική οικογένεια των αγωνιστών 
και των φαρμακοποιών Δαμβέργη
Αθήνα 2019


Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, το οποίο διάβασα τελευταία, είναι η μελέτη με τον ως άνω τίτλο της φίλης Φωτεινής Καραμαλούδη. Με επίκεντρο την βιογραφία του πρωτοπόρου καθηγητή της Φαρμακευτικής Αναστάσιου Δαμβέργη, η κ. Καραμαλούδη εξιστορεί την πορεία της οικογένειας από τα τέλη του 18ου αιώνα στην Κρήτη μέχρι σήμερα. Οι πρόγονοι της οικογένειας Δαμβέργη ξεριζώθηκαν από την Κρήτη λόγω της συμμετοχής τους στην εθνεγερσία του 1821 και εγκαταστάθηκαν στο μικρό ελεύθερο ελληνικό κράτος.

Τετάρτη 22 Μαΐου 2019

Τσαλαπατημένα όνειρα



Κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας
Ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής
Σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς,
Καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει.
Γ. Σεφέρης, «ΕΠΙΦΑΝΙΑ, 1937»

Έστριψα στον πεζόδρομο. Πεταμένα φυλλάδια στο έδαφος, χαμένες ελπίδες μιας κοινωνίας που της έχουν στερήσει το δικαίωμα στο όνειρο, αγωνιούσαν για ένα μου βλέμμα.

Δευτέρα 13 Μαΐου 2019

Μην υποτιμάς το παρόν


Μην υποτιμάς τον παρόντα χρόνο
Όσο θλιβερός και αν είναι
Το παρελθόν δεν υπάρχει πλέον
Το μέλλον θα αποτελεί εσαεί μια προσδοκία
Μονό ο παρών χρόνος συνιστά χειροπιαστή πραγματικότητα

Θ. Μύθος
Ν. Σμύρνη, 14 Μαΐου 2019


Τετάρτη 1 Μαΐου 2019

Όταν κόπηκε η αμυγδαλιά

Childhood's End (1)


Στεκόμουν αμήχανος αντίκρυ στο πατρικό μου. Νόμισα πως είχα στρίψει σε λάθος σοκάκι κι έκανα να γυρίσω πίσω στον κεντρικό δρόμο. Είκοσι μήνες τυφεκιοφόρος σε τάγμα προφυλακής, χωμένος στα ορύγματα στα σύνορα -«οι πρώτοι νεκροί, αν γίνει το μπαμ» λέγανε οι παλιοσειρές. Είκοσι μήνες ήταν αρκετοί για να ξεχάσω το πατρικό μου σπίτι, άραγε;
Κι όμως η αρχική εντύπωση ήταν σωστή. Αυτό δεν ήταν το σπίτι των παιδικών μου χρόνων.
Έλειπε η αμυγδαλιά!

Παρασκευή 19 Απριλίου 2019

Η Σπουδαστική Ένωση Λημνίων και το περιοδικό "Λημνιακή Γενιά"

[Αναδημοσίευση με προσθήκες]


Αμέσως μετά τη μεταπολίτευση του 1974 δημιουργήθηκαν στην Αθήνα πολλοί εθνικοτοπικοί σύλλογοι διαφόρων χωριών της Λήμνου, με σκοπό τα μέλη τους να βρίσκονται με τους συντοπίτες τους, να μαθαίνουν νέα από το χωριό τους, να αλληλοϋποστηρίζονται, να διασκεδάζουν και γενικότερα να αναπληρώνουν όσο ήταν δυνατό την έλλειψη της μακρινής πατρίδας. Κάποιοι από αυτούς τους συλλόγους προχώρησαν και σε έκδοση εντύπων, όπως η Φωνή του Μούδρου κ.ά.

Σάββατο 23 Μαρτίου 2019

Το Εικοσιένα

Η συμβολή της παιδείας στον ξεσηκωμό
Τα γεγονότα της επανάστασης


Η επανάσταση του 1821 αποτελεί το σημαντικότερο γεγονός της νεώτερης ελληνικής ιστορίας. Η απόσταση των δύο αιώνων από τότε, συχνά μας οδηγεί σε μια αθέλητη υποβάθμιση της σημασίας της. Όμως, αν δεν υπήρχε το ’21 δεν θα υπήρχε ο Ελληνισμός όπως τον γνωρίζουμε σήμερα.

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2019

«Λογισμοί στο σύθαμπο» - Η παρουσίαση του βιβλίου




Το χρονικό της βραδιάς

Φ. Μαζαράκης, Θ. Μπελίτσος, Μ. Δανιήλ, Γ. Μπαρμπέρης
[φωτ. Βασίλης Γκίκας]

Παρασκευή, 22 Φλεβάρη 2019
Βιβλιοπωλείο Ad Libitum, Νικομηδείας 18 Ν. Σμύρνη

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2019

Σουρούπωνε στον Θερμαϊκό



Άγνωστος μεταξύ αγνώστων αγνάντευα το πέλαγο. «Επαρχιώτης στην Ομόνοια», έλεγε ο Διονύσης. Κάπως έτσι κι εγώ, ήμουν ένας Αθηναίος «επαρχιώτης» που είχε ανεβεί στο Λευκό Πύργο και κοιτούσε τη θάλασσα.
Σουρούπωνε στον Θερμαϊκό και το νερό έπαιζε με το φως του δειλινού. Οι όμορφες εικόνες χάιδευαν απαλά την αναστατωμένη μου ύπαρξη.
«Με καλοδέχθηκε η φτωχομάνα», σκέφτηκα.

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2019

Μυρωδιά γλυκάνισου

"Le Cirque bleu", Marc Chagall


Ο Άρης κάνει πόλεμο
Σε μια βρώμικη στοά στου Ψυρρή

Αίματα, κόκκινο νερό
Σαρδέλα παστή και λουκάνικο

Ο Σπίθας σαλτάρει ν’ αρπάξει τη ρεζέρβα
Μυρωδιά γλυκάνισου και γραβιέρας

Είμαστε άοπλοι
Σ’ ένα καραφάκι ούζο Μυτιλήνης

Αδέρφια μας στρατιώτες
Μια σταγόνα ανθρωπιάς αναζητήσαμε

Θ. Μύθος, 13-1-2019


Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2019

Πώς γίνεται;




Πώς γίνεται να θαυμάζω τις ίδιες εικόνες;
Πώς γίνεται να μην αλλάζουν τα χρώματα;
Πώς γίνεται να χάνεται πάντα το όνειρο;
Πώς γίνεται να μην αλλάζει ο κόσμος;

Πώς γίνεται να γυρίζω γύρω από το ίδιο άστρο;
Πώς γίνεται να ακούω τα ίδια παραμύθια;
Πώς γίνεται να οσμίζομαι τις ίδιες μυρωδιές;
Πώς γίνεται να μην αλλάζει ο κόσμος;

Πώς γίνεται να ακούω τα ίδια τραγούδια;
Πώς γίνεται να βγάζω τις ίδιες φωτογραφίες;
Πώς γίνεται να γράφω πάντα την ίδια ιστορία;
Πώς γίνεται να μην αλλάζει ο κόσμος;

Πώς γίνεται να γράφω πάντα την ίδια ιστορία;
Πώς γίνεται να γράφω πάντα την ίδια ιστορία;
Πώς γίνεται να γράφω πάντα την ίδια ιστορία;
Πώς γίνεται;


Θ. Μύθος, 31/12/2018.