Όλοι ξέρουμε τι είναι τα βαρίδια. Είναι χρήσιμα για να
συγκρατούν ανάλαφρα αντικείμενα. Για να τραβούν μια πετονιά στο βυθό, για να
σταθεροποιούν ένα αερόστατο στη βάση του ή μια βάρκα στο αγκυροβόλιο.
Είναι χρήσιμα εργαλεία τα βαρίδια αλλά συχνά λησμονάμε ότι ο
ρόλος τους είναι υποβοηθητικός και δευτερεύων. Το αερόστατο είναι φτιαγμένο για
να πετά ψηλά και η βάρκα για ν’ αρμενίζει στο πέλαγο. Αν έχουν βαρίδια ασήκωτα,
τότε ούτε το αερόστατο μπορεί να πετάξει ούτε η βάρκα ν’ αρμενίσει. Με άλλα
λόγια θα πάψουν να είναι αερόστατο και βάρκα αντίστοιχα.
Τέτοιου είδους βαρίδια που δυσκολεύουν ή εμποδίζουν το
πέταγμα ή το αρμένισμα δεν χρειάζονται. Όσο πιο νωρίς απαλλαγεί κανείς από αυτά
τόσο περισσότερο θα απολαύσει τους αιθέρες και τα πελάγη. Όσο καθυστερείς ν’
απαλλαγείς από τα βαρίδια τόσο τα συνηθίζεις. Η στασιμότητα γίνεται μόνιμη
κατάσταση και σταδιακά μετατρέπεσαι με τη σειρά σου σε βαρίδι που εμποδίζει
τους άλλους να πετάξουν ή ν’ αρμενίσουν.
Επιπλέον, θυμήσου πως στις πετονιές τα βαρίδια συνοδεύονται
από δολώματα: μια καλή προίκα, μια προαγωγή, ένα σίγουρο μέλλον. Έτσι και
τσιμπήσεις, την πάτησες. Αποχαιρέτα το αρμένισμα στα ανοιχτά πελάγη και το
πέταγμα στους αιθέρες. Θα μείνεις για πάντα στο λιμάνι, ασφαλής μεν, ακίνητος
δε. Το λιμάνι θα γίνει η μόνιμη συντροφιά σου και το ταξίδι απραγματοποίητο
όνειρο.
Μη δίνεις, λοιπόν, στα
βαρίδια μεγαλύτερη αξία από όση έχουν.
Και προπαντός μη
γίνεσαι βαρίδι στους άλλους!
Θοδωρής, 21 Ιουνίου
2015, ξημερώματα πάλι.
Ακούγοντας “Julia” των Pavlov’s Dog.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου