Η "Μεγάλη μητέρα" ή "Αφροδίτη του Willendorf" ηλικίας 26.000 ετών περίπου. |
Κάποια γυναίκα μάς πρόσφερε κάποτε
μια μήτρα. Το μέγιστο δώρο. Είμαστε η δική της «ζωή μετά». Της το οφείλουμε
ισοβίως. Η εξιδανίκευση της μάνας από την προϊστορία ακόμα. Το διαρκές
σύμπλεγμα των ανδρών. Στο ζήτημα αυτό διαχρονία και συγχρονία ταυτίζονται.
Δυστυχώς, μερικοί δεν το ξεπερνούν ποτέ. Είναι οι υβριστές, λόγω και έργω.
Αυτούς τους αγνοείς. Οι ύβρεις προς τη ζωοδότρα μήτρα επιστρέφονται στον
αποστολέα. Όχι, δεν άλλαξα φύλο!
Όμως, απορώ. Πάντα απορούσα. Έχουν
αυτό το φοβερό όπλο, αυτό το δώρο της συνέχειας που είναι αληθινό, χειροπιαστό.
Δεν είναι ούτε όνειρο, ούτε φαντασία. Είναι το διαβατήριο που τις οδηγεί στα
σίγουρα σε ένα Νησί. Κι όμως, κάποιες φορές, κάνουν τα πάντα για να το
αποφύγουν. Σαν τον χαρτοπαίκτη που έχει και τους τέσσερις άσσους και δηλώνει
πάσο, γιατί είδε μια μαύρη γάτα στο πεζοδρόμιο. Γιατί, ρε γαμώτο;
Θοδωρής, 9 Ιουλίου 2015, βραδάκι, με αφορμή μια δημοσίευση στο FB.
Ακούγοντας «Με τόσα ψέματα» του Αλκίνοου
Ιωαννίδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου