Χωρίς μεσάζοντες

Πολύ ακούγεται τελευταία το παραπάνω σύνθημα. Τρόφιμα χωρίς μεσάζοντες. Αγορές χωρίς μεσάζοντες. Στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στη γειτονιά, στο λιμάνι. Και σπεύδεις για να γλιτώσεις λίγα από τα δυσεύρετα πλέον ευρώ.

Δεν θέλεις μεσάζοντες, όταν πρόκειται για λίγα χρήματα. Λογικό. Εξάλλου, οι μεσάζοντες διαφημιστές της πραμάτειας τους είναι. Δεν πρέπει να τους εμπιστεύεσαι και πολύ. Αν λείπουν, ακόμα καλύτερα.

Όμως, με τους άλλους μεσάζοντες τι γίνεται; Π.χ. με τους μεσάζοντες της είδησης: κανάλια, ιστοσελίδες, έντυπα^. διαφημιστές προσώπων, πολιτικών, πρακτικών, συνηθειών^. διαμορφωτές της άποψής σου, δούρειοι ίπποι για την άλωση της συμπεριφοράς και των πεποιθήσεών σου. Σκέψου και αυτούς τους μεσάζοντες. Μην καταπίνεις αμάσητο το λέγειν τους.

Και προπαντός τους μεσάζοντες με το άδηλο. Το ιερατείο, εννοώ, κάθε θρησκείας. Μεσάζοντες πεποιθήσεων είναι κι αυτοί. Διαφημιστές εμπειρότατοι με know-how αιώνων. Μην πείθεσαι. 

Σκέψου! 

Ψάξε!

Κλείσε τ’ αυτιά και κοίτα τους στα μάτια! Τι βλέπεις; Τα μάτια δεν κρύβονται.

Κλείσε τα μάτια και αφουγκράσου! Τι ακούς; Σε πείθουν τα επιχειρήματα ή μήπως σε έπεισε η θεατρική παράστασή τους;

Κλείσε μάτια και αυτιά και οσμίσου! Τι μυρίζεις; Μήπως μούχλα;

Άγγιξέ τους! Νιώθεις τη ζεστασιά του δέρματος της μάνας ή την παγωνιά του εμπόρου;

Μόνο μη δοκιμάσεις τις προσφορές τους! Έτσι και εθιστείς, δεν υπάρχει σωτηρία. Στον υπαρκτό κόσμο τουλάχιστον.

Χωρίς μεσάζοντες, λοιπόν;

Ναι! αλλά όχι μόνο για να γλιτώσεις λίγα ευρώ.

Η ψυχή αξίζει κάτι παραπάνω!

Θοδωρής, 9 Ιουλίου 2015, μετά τα μεσάνυχτα.

Ακούγοντας “Wond’ring Aloud, Again” των Jethro Tull.