Οι δρόμοι λένε ιστορίες (VI)

 

 

 * Οι δρόμοι λένε ιστορίες (VI)

Αφροδίτης και... Αφροδίτης γωνία
Του έρωτα η αρχαία θεά;
Η οσία παρθενομάρτυς επί Λικινίου;
Ποια είναι η σωστή οδός;
Ιδού η απορία.
 

* Θ. Μύθος, 3.4.2025

Σταύρου Τραγάρα: "Θ. Μπελίτσου: Σύμμεικτα ΙΙ" (βιβλιοπαρουσίαση)

 

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Θοδωρή Μπελίτσου: «Σύμμεικτα ΙΙ. Βιβλιοκρισίες - Παρουσιάσεις - Αφιερώματα»
Κείμενο: Σταύρος Τραγάρας
 

Ο Θοδωρής Μπελίτσος εξέδωσε τον Ιανουάριο του 2025 το καινούργιο του βιβλίο, 294 σελίδων, που έχει τίτλο «Σύμμεικτα ΙΙ. Βιβλιοκρισίες - Παρουσιάσεις - Αφιερώματα». Είναι σε ηλεκτρονική έκδοση (e-book), και φιλοξενείται στον ιστότοπο που γράφει σχεδόν όλα τα κείμενά του ο συγγραφέας, «The strange quark: Καταφύγιο λόγου». Είναι προσβάσιμο ελεύθερα στον καθένα, χωρίς συνδρομή από την πλατφόρμα "academia.edu".
Όπως λέει ο ίδιος, «περιέχει κριτικές που έχω κάνει ή/και ομιλίες που έχω εκφωνήσει σε παρουσιάσεις βιβλίων (εκτός από όσες δημοσίευσα στο «Σύμμεικτα Ι: Μανιάτικα και άλλα»), αφιερώματα στο συνολικό έργο κάποιων δημιουργών και λίγα άρθρα μου για πολιτιστικά γεγονότα. Τα κείμενα, που γράφτηκαν σε μια περίοδο τριάντα ετών, υπήρχαν σε ποικίλα έντυπα και ψηφιακά μέσα· λίγα ήταν αδημοσίευτα. Είναι συνολικά περίπου πενήντα και αναφέρονται σε πάνω από σαράντα δημιουργούς, φορείς κι εκδηλώσεις».

Ποιητής ολίγων στίχων...

 

Ποιητής ολίγων στίχων, κυριολεκτικώς ευήχων

Της ποιήσεως τη μέρα, θα τιμήσω πέρα ως πέρα

Με έναν ύμνο, πρώτα απ' όλα, στην πιστή μου κατσαρόλα

Που ετοίμασε για γεύμα τον φασίολον τον μέγα

Αλλά όχι νεροπότι, φασολάκι ό,τι κι ό,τι

Πράσινη, ζεστή ροβίτσα* θα γεμίσει την κοιλίτσα

Έδεσμα εκλεκτό και σπάνιο, νόστιμο και επουράνιο

Που παράγει οσμές και ήχους, σαν των ποιητών τους στίχους

Με εαρινό κέφι,

Θ.Μ. 21.3.2025

* Η "ροβίτσα" ή αλλιώς "πράσινα φασόλια Καλαμών" όπως τα λέμε στη Μεσσηνία, είναι σπάνιο όντως όσπριο. Δεν πολυκαλλιεργείται πλέον. Παλιά υπήρχε στον μεσσηνιακό κάμπο, στην Ηλεία και σε άλλα μέρη, κυρίως στη Δυτική Πελοπόννησο. Τώρα σπανίζει, υπάρχει κυρίως εισαγωγής από Βαλκάνια.

Γεώργιος Σωτηρίου, ο ελληνιστής Δ/ντής της Ευαγγελικής

Ο Γεώργιος Σωτηρίου

Η συγγενική του σχέση με την Άλκη Ζέη και τη Διδώ Σωτηρίου

Συνεχίζοντας τη διερεύνηση της βιωτής λησμονημένων προσωπικοτήτων, τα ονόματα των οποίων έχουν οι δρόμοι της συνοικίας μου, δοκίμασα μια απρόσμενη έκπληξη. Αναζητώντας στοιχεία για τον φιλόλογο και Δ/ντή της Ευαγγελικής Σχολής στη Σμύρνη, Γεώργιο Σωτηρίου, ανακάλυψα πως ήταν ο αγαπημένος παππούς της Άλκης Ζέη και ο πεθερός της Διδώς Σωτηρίου!

Ο Γεώργιος Σωτηρίου καταγόταν από τον Μαραθόκαμπο της Σάμου και σύμφωνα με επιτόπιες πηγές το αρχικό όνομα της οικογένειας ήταν Διαμαντίδης. Υπήρξε ο μακροβιότερος μη κληρικός Διευθυντής της Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης, από το 1892 ως το 1910. Γράφει χαρακτηριστικά ο μαθητής του και συγγραφέας Σωκράτης Προκοπίου στο πολύστιχο στιχούργημα «Σεργιάνι … στην παλιά Σμύρνη» (Π 11-12):

Ως καπετάνιος της Σχολής σε λίγο συμπληρώνει 

είκοσι χρόνια, που κρατά στα χέρια το τιμόνι

Ο ίδιος τον περιγράφει ως ψηλό, ξανθό, με μαύρο σκληρό καπέλο (πομπέ) και ρεντιγκότα. 

Αδελφοί Κιουπετζόγλου: Οι μεγάλοι ευεργέτες της Σμύρνης

Οι αναμνήσεις που με καθόρισαν και συνθέτουν τον προσωπικό μου καμβά, τον παιδικό μου κόσμο δηλαδή, περιστρέφονται στους δρόμους γύρω από την οδό που μεγάλωσα και ζω μέχρι σήμερα. Οι άγνωστες ονομασίες προσώπων στις πινακίδες του Δήμου, όπως και να το κάνεις σε καθορίζουν, θες δεν θες, όταν τις συναντάς σε όλη σου τη ζωή. Αργότερα, φιλομαθής και φιλοπερίεργος όπως ήμουνα και είμαι, έψαξα να βρω ποιοι ήταν αυτοί οι «γείτονες», τους οποίους γνώριζα μόνο από τα ονόματά τους.

Παλιότερα είχα αναφερθεί στον ζωγράφο Γεώργιο Προκοπίου (1876-1940) από τον Μπουρνόβα που άφησε την τελευταία του πνοή κοντά στο Τεπελένι. Σήμερα θα μιλήσω για τους αδελφούς Κιουπετζόγλου, το όνομα των οποίων έχει δοθεί σε μια οδό στην Άνω Ν. Σμύρνη, στο ύψος της οδού Αιγαίου 141. Αξίζει να γνωρίσουμε την βιωτή τους καθώς υπήρξαν μεγάλοι ευεργέτες των εκπαιδευτηρίων της Σμύρνης.