Αν ήμουν άγιος και γιόρταζα
Δεν θα θελα παράτες και πανηγύρια
ούτε πρωτοσύγκελους με χρυσοποίκιλτα άμφια.
Ένα ξέσκεπο ερημοκλήσι θα διάλεγα
με εικονίσματα μαυρισμένα από χρόνο και αγάπη.
Αν ήμουν άγιος και γιόρταζα
Δεν θα θελα κενόδοξα σήμαντρα να θορυβούν
ούτε επηρμένους πολυελαίους εφήμερης δόξας.
Ένα φιλί αγάπης ανάμεσα σε εχθρούς
κι ένα πιάτο φαΐ στον ξένο, θα ήταν αρκετά.
Αν ήμουν άγιος και γιόρταζα
Δεν θα θελα γονυκλισίες και μεγαλόσταυρους
ούτε μαλαματένια αφιερώματα στην εικόνα μου.
Μόνο ένα καντήλι στο προσκέφαλο του πονεμένου
για να κρατά ζωντανή την ελπίδα.
Αν ήμουν άγιος και γιόρταζα
Δεν θα θελα καλλικέλαδους ψαλμωδούς
ούτε στομφώδη κηρύγματα από άμβωνος.
Μόνο ένα σπασμένο κεραμίδι για θυμιατό
κι ένα «ήμαρτον Κύριε» για προσευχή.
Αν ήμουν άγιος και γιόρταζα…
…αλλά δεν είμαι.
Θ. Μύθος, 26/10/2020
---------------
* Ο πίνακας του Νικηφόρου Λύτρα "Το λιβάνισμα" αντλήθηκε από το
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου