Η Αγία Τριάδα και το Κουρούμπελο

 

 

Ο ναός

Στο πατρογονικό μου χωριό, τη Μεγάλη Μαντίνεια Αβίας στη Δυτική Μάνη, υπάρχει ο κοιμητηριακός ναός της Αγίας Τριάδας. Το αρχικό κτίσμα ήταν πολύ παλιό, πιθανόν από την εποχή που μεταφέρθηκε εκεί το κοιμητήριο του χωριού. Το παλιό κοιμητήριο, όπως αφηγούνται, βρισκόταν στον Άγιο Λια στα δυτικά του χωριού. 

Ψαρεύοντας με κοφινέλο

 

 

Εισαγωγή

Μια γνώριμη εικόνα που όλοι κρατάμε στη μνήμη μας από τα παλιότερα χρόνια στο παραθαλάσσιο χωριό μας, είναι οι, φορτωμένες με κοφινέλα, ψαρόβαρκες του Μεσσηνιακού κόλπου να αναχωρούν και να επιστρέφουν το μεσημεράκι με τις κόφες γεμάτες γόπα και μαρίδα. Όσοι είχαμε την τύχη να ζήσουμε στα ψαροχώρια του κόλπου, στις Κιτριές, στο Κοπάνο (Ακρογιάλι), στην Παλιόχωρα, στη Μικρή Μαντίνεια, στο Αλμυρό, έχουμε χαραγμένη την εικόνα με τις δεκάδες σημαδούρες στα ανοιχτά, που σημάδευαν τη θέση των κοφινέλων. Σημαδούρες που οριοθετούσαν το θαλάσσιο χώρο και αποτελούσαν, για μας τα παιδιά, ένα στόχο, αφού όποιος κολυμπούσε μέχρι «του γιαλού τα κοφινέλα» αυτόματα λογιζόταν «μεγάλος», έχαιρε εκτιμήσεως από την πιτσιρικαρία και θαυμασμού από το θηλυκόκοσμο της μικρής κοινωνίας μας. Τα κοφινέλα δεν ήταν υπόθεση μόνο των ψαράδων. Απασχολούσαν κάμποσα μέλη της τοπικής κοινωνίας και αποτελούσαν μία σταθερή πηγή εισοδήματος. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Η «Ανάληψη» στο Ακρογιάλι Αβίας

 

Στο Ακρογιάλι Αβίας του δήμου Δυτ. Μάνης υπάρχει ο ναός της Αναλήψεως, η Ανάληψη όπως τον λένε οι ντόπιοι, που κτίστηκε το 1926 με πρωτοβουλία των κατοίκων του νέου τότε οικισμού. Με αφορμή τον εορτασμό του καθολικού του, ας γνωρίσουμε τον μικρό οικισμό.

Ίχνη

 

Ένα χέρι στο τοίχωμα μιας σπηλιάς χαμένης σε μια ζούγκλα της Ινδονησίας.

Μια πατημασιά στο σκονισμένο έδαφος της Σελήνης.

Δυο αποτυπώματα. Δυο σημάδια που τα χωρίζουν εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα και σαράντα χιλιετίες! Δυο ίχνη που αποδεικνύουν την εξέλιξη της ανθρώπινης σκέψης και της ανθρώπινης ικανότητας, που πιστοποιούν την τεχνολογική πρόοδο της ανθρωπότητας. Μια τροφοσυλλέκτρια της παλαιολιθικής εποχής απ’ το νησί Σουλαουέζι του Ινδικού ωκεανού κι ένας αστροναύτης του 20ού αιώνα απ’ το Οχάιο σημάδεψαν με τον τρόπο τους την εποχή τους. Ποιος απ’ τους δύο, άραγε, ένιωθε μεγαλύτερη ευτυχία, όταν άφηνε το ίχνος του; Ποιος ένιωθε μεγαλύτερη πληρότητα ως ανθρώπινο ον; Τι μήνυμα έστειλε στον υπόλοιπο κόσμο με το αναλλοίωτο σημάδι του;