Παρασκευή 21 Αυγούστου 2020

Απανθρωπιάς φούντωμα






Με το ξαναφούντωμα του κορονοϊού έχουν πληθύνει οι μισάνθρωποι. Σπάνια βλέπεις πια λόγια συμπάθειας για τα θύματα της αρρώστιας. Μόλις ακουστεί κάποιο κρούσμα πέφτουν όλοι να φάνε τον άρρωστο, λες και ήθελε να κολλήσει το χτικιό. Έχουν έτοιμη την κατηγόρια κάτω από τη γλώσσα και την ξερνάνε σα δηλητήριο όχεντρας. 

"Δεν φτάνει που σκουντούφλησες, σου λένε και ο! χά!", λένε στη Λήμνο, όπως φώναζαν στα βόδια σαν παραπατούσαν. Δεν σου φτάνει ο πόνος και η αγωνία όταν βρεθείς θετικός, έχεις και τον κάθε παπάρα να στη λέει. Να σε γεμίζει τύψεις ο κάθε ξερόλας. Φορούσες μάσκα; Είσαι νέος και διασκέδαζες; Σύχναζες σε μέρη με κόσμο; Απολυμαντικό είχες; Είσαι γέρος και βγαίνεις έξω; Όλοι τα ξέρουν όλα. 

 Έχεις και τους άλλους που τρέμουν μη χάσουν κανένα πελάτη τουρίστα, και σκούζουν: μη τα λέτε τα κρούσματα, κρύψτε τα, κάνετε ζημιά! Για να μην μιλήσω για τους αρνητές, που δεν πιστεύουν τίποτα: ούτε ιός υπάρχει, ούτε κρούσματα, ούτε άρρωστοι, μόνο το βλήμα στον εγκέφαλό τους υπάρχει αλλά δεν το βλέπουν. 

Αφορμή γι' αυτές τις σκέψεις μου έδωσε ένα φανταράκι που επέστρεψε από άδεια και βρέθηκε θετικό στο νέο ιό. Ένα "περαστικά" δεν έγραψε κανείς. Το συμφέρον πάνω απ' όλα και τα στερεότυπα που κουβαλάει ο καθένας στο μυαλό και τα αμολάει ως θέσφατα.

 Σκέψου, βρε άνθρωπε, πριν γράψεις. Κάθε κρούσμα είναι ένας συνάνθρωπος. Την ώρα που αμολάς την κοτσάνα σου, τη βαφτισμένη από σένα ως υπέρτατη αλήθεια, ένας άνθρωπος αγωνιά: για τον εαυτό του, για τους γύρω του που πιθανόν έχει μολύνει χωρίς να φταίει. Όπως κι εσύ, έχει γονείς, αδέρφια, αγαπητικιά, ανθρώπους ενδεχομένως ευπαθείς, έχει τύψεις αν έχει γίνει η αιτία να ασθενήσουν. Σε κάθε κρούσμα ένας άνθρωπος, μια οικογένεια, ένας κύκλος ανθρώπων ανεβαίνει ένα Γολγοθά. Μην του φορτώνεις και ευθύνες.  Δεν είναι αυτός ο αντίπαλός σου. Ο ύπουλος ιός είναι. 

Μην το παίζεις τέλειος και μη νιώθεις άτρωτος. Δεν είσαι! 
Ευχήσου περαστικά. Προσευχήσου στο Θεό που πιστεύεις να βγει νικητής. 
Καθένας που βγαίνει νικητής από τη μάχη με τον ιό, νικά και για μένα και για σένα. 
Αυτό μόνο σκέψου!

Θ. Μπελίτσος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου