Θοδωρής Βουτσάς: "Αύγουστος"

Το γαλάζιο είναι πιο γαλάζιο

το πράσινο πιο πράσινο

σα πάνω τους να ξάπλωσε η ευτυχία.

Κ’ η πανσέληνος!

απλώνει ένα λεπτό υφάδι, 

απόμακρο και κοντινό μαζί, 

έτοιμο θαρρείς να κουρελιαστεί  

απ’ την παραμικρή ανάσα.

Σαν κυκλώπειο μάτι 

φρουρεί χαλάσματα ναών 

κι ερημικά ξωκλήσια,

συντροφεύει  νυχτωμένα  μπάρκα 

ακολουθώντας  από κύμα σε κύμα.

Κι αργά τη νύχτα σαν ματιά 

της Παναγιάς, αφήνει τον ουρανό, 

περνάει απ’ τις κουρτίνες

και χαϊδεύει τα κεφαλάκια των παιδιών 

που κοιμούνται μ’ ανοιχτά παράθυρα

γεμίζοντας την νύχτα με γλυκιά σιωπή.

(Θ|Β) 2020