Κωνσταντίνος Κωστέας: Έξι ποιήματα

 

φωτ. Μαρίας Κατεινά

O Κωνσταντίνος Κωστέας γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου 1990. Κατοικεί στην Καλαμάτα και κατάγεται από τη Μεγάλη Μαντινεία Αβίας του Δήμου Δυτικής Μάνης. Είναι φιλόλογος, αριστούχος απόφοιτος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με έδρα την Καλαμάτα. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εκτείνονται στη μελέτη της Αρχαίας και Νέας Ελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, της Γλωσσολογίας, της Ιστορίας και της Φιλοσοφίας.Τα βιβλία του:

"Περιδιάβαση στη νεοελληνική λογοτεχνία", εκδ. 24 γράμματα, 2019.

"Επισκόπηση της αρχαίας ελληνικής για μαθητές λυκείου" (συλλογικό), εκδ. Ownbook, 2016.

"Εισαγωγή στη γνώση της αρχαίας ελληνικής για μαθητές γυμνασίου", εκδ. Ownbook, 2015.

Ασχολείται με την ποίηση. Κριτικές και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, έντυπα και ηλεκτρονικά, και στον συλλογικό τόμο "Έν Αβία", 2016. 

Εκφράζεται μέσω του blog «Διαπρύσιος Κήρυκας», από το οποίο αντλήθηκαν τα παρακάτω έξι πρόσφατα ποιήματά του.

 -ο-ο-ο-

 

H πραμάτεια

Στερνοί πραματευτάδες

με ψωριασμένα γαϊδούρια

παίρνουμε σβάρνα τα χωριά

στον κάμπο, τη θάλασσα

ως και τ' απόκρημνα ψηλά βουνά.

Χτυπάμε... οι πόρτες αμπαρωμένες

όσων ξεχάστηκαν στην πολιτεία,

την Αυστραλία, τον ουρανό.

Πάρωρα γυρνάμε

μ' ένα αδειανό πουγκί

- σκορπάμε οι κακόμοιροι

κι όσα έχουμε βαστάξει -.

Μα τούτο που μας βαστά

καταπώς ξέρουμε

- άλλο να γενούμε

παρ' όλες τις προσπάθειες

δε βγαίνει -

είν' η διαβολεμένη πραμάτεια.

 

-ο-ο-ο-

 

Game over

H ίδια μαύρη οθόνη

— σαν τα παλιά ηλεκτρονικά

καθώς πέφτει το ρεύμα —

μάς μεταφέρει το μήνυμα:

«μάγκα, δεν έχει παρακάτω,

πάρε δυνάμεις κι αύριο

ξαναδοκιμάζεις στην ίδια πίστα».

 

-ο-ο-ο-

 

Εκτός ύλης

Πετύχαμε στις εξετάσεις

κι οι καθηγητάδες μιλούσαν

με θέρμη για την πρόοδό μας.

Μα τώρα απόφοιτοι γαρ

καμιά δεκαριά χρόνια,

όταν στις συναντήσεις μας

αντί για την επικαιρότητα,

την μπάλα, τις γυναίκες,

η κουβέντα τυχαία φτάνει

σε θέματα εκτός ύλης

κανείς δεν ξέρει τι να πει

γιατί ποτέ δε θέλησε να τα μάθει,

καθότι μια σχετική εξέταση

ποτέ δεν είχε θεσπιστεί.

 

-ο-ο-ο-

 

Ματαίωση 

Πρόσωπο ωχρό, βλέμμα απλανές

καθρέφτισμα μιας ήττας ανεξήγητης

καρδιά που σπαράζει

γιατί παρέβη τα συμφωνημένα

ζητώντας να γνωρίσει τ' απόρρητα.

 

Σφαλιστό στόμα, ενθύμιο απαξίωσης

δοκίμασε κάποτε να ψάλλει

το πιο γλυκό τραγούδι

μ' απόκοσμη λαλιά.

 

Το πήραν γι' άναρθρη

κραυγή πολέμου

και προσπέρασαν.

 

*Πρώτη γραφή το 2013

 

-ο-ο-ο-

 

Στο κομό

Ανέπαφα βρήκατε

τα τετράδιά μου

πάνω στο κομό,

την πένα κλειδωμένη

σ΄ ένα αραχνιασμένο συρτάρι.

Καιρός να μάθετε

πως έφθειρα τα δάχτυλά μου,

ανοίγοντας γούβες

για τα χρόνια που κυλούν

και ξεχορταριάζοντας

τις μέρες.

 

-ο-ο-ο-

 

Αφή

Μια φορά κι έναν καιρό ένα αγόρι βρήκε πεταμένα τα χέρια μου. 

Τα φόρεσε και προσπαθώντας να ψηλαφίσει τον κόσμο

καθώς το φευγαλέο ρόδο που άτσαλα μαδήσαμε

έφερε στην επιφάνεια τον πόνο των αγκαθιών. 

Σφαλισμένος στην κάμαρά μου πια

εγώ που κάποτε ψιθύριζα για διαρρήξεις

ελπίζω σε ξένα χέρια, πιο δυνατά.

 

 Από το blog του ποιητή «Διαπρύσιος Κήρυκας»