Ιωσήφ Μανίκης, «Επιστροφή στο Λίκνο»
Μυθιστόρημα πολιτικής φαντασίας, σελ. 372.
Εκδόσεις Πηγή, 2022.
Ένα από τα πιο επιδραστικά και αξιανάγνωστα μυθιστορήματα που διάβασα τελευταία είναι το «Επιστροφή στο Λίκνο» του Ιωσήφ Μανίκη. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα επιστημονικής και πολιτικής φαντασίας, η δράση του οποίου εκτυλίσσεται όχι στο πολύ μακρινό μέλλον, αλλά στο δεύτερο μισό του αιώνα μας και στον επόμενο, τον 22ο αιώνα.
Ακούγοντας επιστημονική φαντασία, επηρεασμένος από τις χολιγουντιανές παραγωγές, η πρώτη σκέψη που ίσως κάνει κάποιος είναι: άλλο ένα παραμύθι με τεχνολογικά εξαμβλώματα, σε φρικτά, δυστοπικά, απάνθρωπα περιβάλλοντα, με μοχθηρούς εξωγήινους κι εφευρετικούς ήρωες από τη Γη που τελικά τους αποκρούουν. Μόλις ξεκινήσει το διάβασμα, θα αντιληφθεί αμέσως πως το όραμα για το μέλλον που καταθέτει ο συγγραφέας δεν είναι καθόλου αυτό. Το όραμά του και η ελπίδα του είναι πως κάποια στιγμή θα υπάρξει ένα σοκ, πολιτισμικό, περιβαλλοντικό, οικονομικό, που θα τραντάξει την ιδιοσυστασία της ανθρωπότητας, θα ξεκινήσει μια επανάσταση ενάντια στον ίδιο της τον εαυτό, θα εξουδετερώσει το αυτοκαταστροφικό της κομμάτι και θα εξυψώσει και θα αναδείξει ως υπέρτατη αξία την ομορφιά της ζωής και τη λογική διαχείριση των αγαθών του γαλαζοπράσινου πλανήτη μας.
