Πρωί πρωί καθάριζε τα τζάμια της τράπεζας
ο παλιός μου μαθητής. Είχα μήνες να τον δω.
Καλημέρα, του φώναξα.
Καλημέρα, δάσκαλε!
Παράτησε το σφουγγάρι κι έσπευσε να σκουπίσει τα χέρια του
για να με χαιρετίσει.
Μην τα σκουπίζεις, αγόρι μου.
Τα χέρια που δουλεύουν δεν είναι βρώμικα!
Τα καθαρά χέρια να φοβάσαι!
Θ. Μύθος, 1/3/2018.
