Κυριακή 10 Μαρτίου 2024

Κωνσταντίνος Κωστέας: Έξι ποιήματα

 

φωτ. Μαρίας Κατεινά

O Κωνσταντίνος Κωστέας γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου 1990. Κατοικεί στην Καλαμάτα και κατάγεται από τη Μεγάλη Μαντινεία Αβίας του Δήμου Δυτικής Μάνης. Είναι φιλόλογος, αριστούχος απόφοιτος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με έδρα την Καλαμάτα. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εκτείνονται στη μελέτη της Αρχαίας και Νέας Ελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, της Γλωσσολογίας, της Ιστορίας και της Φιλοσοφίας.Τα βιβλία του:

"Περιδιάβαση στη νεοελληνική λογοτεχνία", εκδ. 24 γράμματα, 2019.

"Επισκόπηση της αρχαίας ελληνικής για μαθητές λυκείου" (συλλογικό), εκδ. Ownbook, 2016.

"Εισαγωγή στη γνώση της αρχαίας ελληνικής για μαθητές γυμνασίου", εκδ. Ownbook, 2015.

Ασχολείται με την ποίηση. Κριτικές και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, έντυπα και ηλεκτρονικά, και στον συλλογικό τόμο "Έν Αβία", 2016

Εκφράζεται μέσω του blog «Διαπρύσιος Κήρυκας», από το οποίο αντλήθηκαν τα παρακάτω έξι πρόσφατα ποιήματά του.

 -ο-ο-ο-

 

Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2024

Οδός Νικηταρά, σκόρπιες μνήμες

 

Άνω Δάφνη, Νικηταρά και Ακροπόλεως

Οδός Νικηταρά, Άνω Δάφνη, στη συμβολή με την Ακροπόλεως

  Με αφορμή ένα αγγελτήριο εκδημίας, της 82χρονης Ευθυμίας Κουσουρή, παλιές, λησμονημένες μορφές και εικόνες κατέκλυσαν το εσωτερικό μου σύμπαν και είπα να τις μοιραστώ. Σχετίζονται κυρίως με τα τρία, έρημα πλέον, ακίνητα στα νούμερα 1, 3 και 5 της οδού Νικηταρά, που στέκουν, για πόσο ακόμα άραγε, βουβοί μάρτυρες του παρελθόντος.

Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2023

"Ο Κήρυκας των Καμινίων" νο 3

 


"Ο Κήρυκας των Καμινίων" 3ο τεύχος, χριστουγεννιάτικο, της εφημεριδούλας μας, με εκλεκτές συνεργασίες, σπάνιες φωτογραφίες και δώρο το Ημερολόγιο του 2024.

* Περιεχόμενα:

Τρίτη 26 Δεκεμβρίου 2023

Συνδρομή των Λημνίων εν γένει


Ο ευεργετισμός στη Λήμνο

Ο ευεργετισμός των Λημνιών είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο, το οποίο είναι αδύνατον να καλυφθεί σε μια ομιλία. Θα προσπαθήσω να μεταφέρω σε γενικές γραμμές την γιγάντια κοινωνική προσφορά των Λημνιών ευεργετών. Όμως, το θέμα είναι πρακτικά αδύνατον να καλυφθεί, διότι στην ουσία κάθε κοινωφελές έργο που πραγματοποιήθηκε στο νησί από τις αρχές του 19ου αιώνα ως τα μέσα του 20ου έγινε είτε χάρη στη γενναία οικονομική συνεισφορά ενός εύπορου Λημνιού μετανάστη είτε με την συνδρομή μικροποσών από εκατοντάδες ανώνυμους Λημνιούς της διασποράς.

Δευτέρα 25 Δεκεμβρίου 2023

Σταύρος Τραγάρας: «Τρία ακόμα βιβλία από τον Αλέξανδρο Χουλιαρά»

Αλέξανδρος Χουλιαράς

 

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Γράφει ο Σταύρος Τραγάρας*

Συνήθως στη βιβλιοπαρουσίαση ή βιβλιοκριτική αναφέρεται κάποιος σε ένα βιβλίο. Ο Αλέξανδρος Χουλιαράς με ρυθμό πολυβόλου εξέδωσε μέσα στο έτος τρία βιβλία, ένα ποιητικό, «ΝΥΧΤΕΡΙΝΑ», και δύο πεζά, «ΦΥΤΑ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ - άγρια και ήμερα» και «ΖΩΑ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ - άγρια και ήμερα».

Ο Αλέξανδρος Χουλιαράς είναι ένας πολυγραφότατος συγγραφέας, με κύρια αντικείμενά του την παλιά ζωή της πατρίδας του Ευρυτανίας, την αγροτική και κτηνοτροφική ζωή στα χρόνια της χειρωνακτικής περιόδου, την φύση της πατρίδας του με την πανίδα, τη χλωρίδα, και τα φυσικά φαινόμενα, που έζησε ως παιδί και μελέτησε ως ενήλικας.

Ο Χουλιαράς παρακολούθησε με πόνο καρδιάς όλη την κοσμογονική αλλαγή που συντελέσθηκε τις τελευταίες ιδίως δεκαετίες στο φυσικό και ανθρώπινο περιβάλλον. Έζησε στο πετσί του αυτές τις αλλαγές, τις μελέτησε, και έχει όλη την επάρκεια και ως ειδικός επιστήμονας, αλλά κυρίως ως «εμπειρογνώμονας ζωής», να τις καταγράψει και να προτείνει λύσεις για μια βιώσιμη ανάπτυξη ως αντίποδα στην ερημοποίηση της υπαίθρου και στην μετάλλαξη της κοινωνικής ζωής.

  Γράφει ασταμάτητα, γράφει βιβλία, αρθρογραφεί στον τύπο, δημοσιεύει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Γράφει για το νοικοκυριό του Ευρυτάνα, γράφει Ευρυτανικές ιστορίες, γράφει για το κεφαλοχώρι Κρίκελλο, τη γενέτειρά του, γράφει για τις στράτες, τα βουνά, τα ποτάμια, τα λαγκάδια, τα δέντρα, τα ζώα, τα πουλιά. Γράφει για τα παραμύθια και τους θρύλους, για τα έθιμα. Γράφει για τις εργασίες των παλιών Ευρυτάνων, για τα σπίτια τους, τις στάνες τους, τα φαγητά τους, για το ψωμί τους, για τις δυσκολίες τους, για τα φαρμάκια τους και τις χαρές τους. Γράφει για τα παπούτσια τους, τα ρούχα τους, τα εργαλεία τους. Συλλέγει εργαλεία για να φτιάξει λαογραφικό μουσείο.

Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2023

Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν…


Ο γέρο-Ντήρος άφησε το μολύβι, έτριψε τα κατακόκκινα από την κούραση μάτια του και σήκωσε το κεφάλι από το χαρτομάνι που σκέπαζε σχεδόν όλο το τραπέζι. Όλο το βράδυ καταχωρούσε ποσά στο χοντρό βιβλίο εσόδων-εξόδων.

«Τέλεια, όλα τέλεια», ψιθύρισε κι ένα χαμόγελο χαράχτηκε στα μονίμως σουφρωμένα χείλια του. «Τέλεια, τέλεια», ψιθύρισε ξανά κι άρχισε να τακτοποιεί σε στοίβες αποδείξεις, τιμολόγια, χρεωστικά, λογαριασμούς, συμφωνητικά, δάνεια. Αφού τα κλείδωσε προσεκτικά στο ερμάριο, άναψε ένα πούρο, έβαλε ένα ποτό, κι αραχτός στην αναπαυτική πολυθρόνα του άρχισε να υπολογίζει τα κέρδη της σεζόν.

«Τέλεια, τέλεια», σκέφτηκε ενώ βυθιζόταν σε λήθαργο.

Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2023

Εννέα έξι τρία

  

Στο σχόλασμα έτρεξα προς το Γουέμπλεϊ, την αλάνα δίπλα στο σχολείο. Είχαμε κανονίσει να παίξουμε ένα δίτερμα πριν γυρίσουμε στα σπίτια μας. Βρήκα την ομάδα μαζεμένη σε μια γωνιά γύρω από ένα τρανζιστοράκι: Μπαλωμένος, Ρεπανάς, Ροδίτης, Τσακιράκης, όλοι ήταν εκεί. Δίπλα τους ο Σαλιάρης κρατούσε το πονεμένο του κεφάλι. Είχε μια μεγάλη μελανιά στο μάτι, ήταν φανερό πως κάποιος τον είχε χτυπήσει. Ξαφνικά άρχισε να τρέχει και να φωνάζει:

«Ντούρλα βρωμιάρη, τα σουβλάκια σου είναι σάπια! Ντούρλα βρωμιάρη…».

«Τζερόνιμο ακούτε, ρε;», φώναξα εννοώντας τον «Τζερόνιμο Γκρούβι», τον πιο διάσημο ραδιοπειρατή της εποχής.

«Σσσς!», μου έκαναν όλοι με το δάχτυλο στο στόμα. Πλησίασα ν’ ακούσω πιο καθαρά.