Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2022

Σπανούδη και Πεσματζόγλου, για… πάντα

 


-ο-ο-ο-

 

Φίλοι και κοντογείτονες

Απ’ το σοκάκι της Ψαλτώφ, από την πέρα ράχη

Φέρνω θερμούς χαιρετισμούς και ξεκινώ εν τάχει

 

Στις παιδικές μας γειτονιές μ’ αρέσει να ρεμβάζω

Ανοίγω τις αυλόπορτες, χωρίς να λογαριάζω

Βλέπω σκιές μες τις αυλές, όμως δεν με φοβίζουν

«Περάστε, καλώς ήρθατε!» και οι ψυχές δακρύζουν

 

Σαν τριγυρνώ κι αμέριμνος πλανιέμαι στα σοκάκια

Βρίσκω ξανά το μπόμπιρα να παίζει με χαρτάκια

Άξαφνα από τη γωνιά στρίβει ένα πατίνι

Κι απ’ το τζουκμπόξ ακούγεται «με φωνάζουνε τζίνι, το τζίνι, το τζίνι!»

 

Τα παραθύρια γελαστά, κάγκελα δεν υπήρχαν

Οι δρόμοι μας χωμάτινοι, αμάξια λίγοι είχαν

Κλωτσούσαμε ένα τόπι, παίζαμε τις αμάδες

Τα παντελόνια σκίζαμε, φώναζαν οι μανάδες

 

Σχοινάκι, μήλα και κρυφτό

Και στα σκαλιά κουτσομπολιό

«Σας πήραμε, σας πήραμε φλουρί κωνσταντινάτο!

Μας πήρατε, μας πήρατε, βαρέλι δίχως πάτο!»

 

«Πέντε, δέκα, δεκαπέντε

Φτου! και βγαίνω, σ’ έφτυσα»

«Δεν παίζω, κάνεις ζαβολιές!

Σε είδα, έριχνες ματιές!»

 

Γκαζές, κουτσό, μπακότερμα· το τέρμα εκεί, απέναντι

«Όχι καραβολίδες! Στα τρία κόρνερ, πέναλτι»

 

«Περνά, περνά η μέλισσα»· «δεν περνάς κυρά-Μαρία»

Τα χρόνια μας μετρήσαμε σ’ αυτή τη συνοικία

Πεσματζόγλου και Σπανούδη και Φωτίου Πατριάρχου

Τα γόνατα ματώναμε, χωρίς ούτε ένα άχου!

 

Κάθε Σαββάτο στην ΑΡΓΩ, με Ξανθόπουλο ή Φούντα

Σακουλάκι πασατέμπο και σιροπιαστή τουλούμπα

Αγγλικά στου Νικολάου, «πάλι αδιάβαστο σε βρήκα!»

Ήρθε ο γαμπρός στο σπίτι και ζητούσε κι άλλη προίκα

 

Αχ! Φιγούρες που χαθήκανε, κι ας είναι περασμένες

Μένουν παντοτινά στο νου, μνήμες αγαπημένες

 

Θοδωρής Μπελίτσος

στο Στέκι, πλατεία Άνω Δάφνης

Κυριακή 11.12.2022

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου