"Το Παραμιλητό" τ. 4, 1989 |
Ο Νίκος Δ. Τριανταφυλλόπουλος (γεν. 1933), ο γνωστός από τις περί τον Παπαδιαμάντη μελέτες του λογοτέχνης, υπηρέτησε ως φιλόλογος στο Γυμνάσιο Λήμνου για έξι χρόνια (1962-1968). Κάποιες χρονιές δίδασκε στο διάδρομο του πρώτου ορόφου που είχε μετατραπεί σε αίθουσα διδασκαλίας, από όπου αντίκριζε τον Ρωμαίικο Γιαλό. Από την εμπειρία αυτή εμπνεύστηκε το ποίημα «Τάξις πλέουσα» και το εκτενές πεζό «Περίπλους», όπως αναφέρει ο ίδιος:
«…τις φθινοπωρινές και τις ανοιξιάτικες μέρες ήταν μεγάλη απόλαυση να περιδιαβάζω από τα πρώτα ως τα τελευταία θρανία ρίχνοντας κλεφτές και λαίμαργες ματιές στο Ρωμαίικο Γιαλό και στον κάβο του Πέτασου, ν’ αγναντεύω το ανοιχτό πέλαγος και συχνά να διακρίνω τον Άθωνα. Ξεχνιόμουν για λίγο, νόμιζα πως βρίσκομαι σε κατάστρωμα καραβιού, ωστόσο κι όταν συνερχόμουν έλεγα μέσα μου πως είναι κρίμα σε τέτοιον διάδρομο να μη διδάσκω με τη στολή του εφέδρου σημαιοφόρου του Ναυτικού. Μα το ναι! Με τον Ρωμαίικο Γιαλό κάτωθέ μας όλο το Γυμνάσιο έμοιαζε να πλέει, να κυματίζεται. Από αυτόν τον κυματισμό γεννήθηκε στην αρχή το ποίημα ‘‘Τάξις πλέουσα’’ -Λημνία τάξις κι ας παραπέμπει ο τίτλος στον Παπαδιαμάντη- και κάμποσα χρόνια αργότερα το εκτενές πεζό ‘‘Περίπλους’’, όπου μια ολόκληρη τάξη τελειοφοίτων του εξαταξίου Γυμνασίου Μυρίνης δραπετεύει με μια σκαμπαβία για να επισκεφτεί τον ποιητή που έγραψε τρεις συλλογές με τίτλο ‘‘Ημερολόγιο Καταστρώματος’’» (εφ. ΛΗΜΝΟΣ 994/16.8.2017).
Απόσπασμα από τον «Περίπλου» δημοσίευσε στο πειραϊκό περιοδικό «Το Παραμιλητό», με τίτλο «[ΥΠ’ ΟΙΔΜΑΣΙΝ…]», παρμένο από την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή (στ. 332-337):